Kościół wzmiankowany w 1410 r. Obecny zbudowany w II połowie XVII w. Jest to świątynia drewniana, orientowana, konstrukcji zrębowej, zewnętrzne ściany południowa i północna wzmocnione konstrukcją szkieletową i otynkowane, ściany wschodnia i zachodnia oszalowane. Jest jednonawowy z węższym i nieco niższym prezbiterium zamkniętym prosto. Przy prezbiterium od północy zakrystia, od zachodu kruchta. W prezbiterium pozorne sklepienie kolebkowe z polichromią Wiktora Gosienieckiego z 1935r. Na belce stropowej data odnowienia (1739r.). Dachy dwuspadowe, kryte gontem, wieżyczka na sygnaturkę blaszana.
Ołtarz główny z początku XVIII w. z rzeźbami św. Piotra i św. Pawła oraz obrazami – Matki Boskiej (XVII w.) w sukience z przełomu XVII/XVIII w., Matki Bożej Pocieszenia (XVIII w.) na zasuwie oraz obrazami (św. Rocha, św. Sebastiana, św. Michała Archanioła, św. Tobiasza z aniołem) na bramkach. W zwieńczeniu ołtarza głównego obraz św. Andrzeja Apostoła. Święty Roch przedstawiony w stroju pielgrzymim wsparty na kiju, towarzyszy mu anioł i pies. Święty Sebastian przedstawiony jest jako obnażony młodzieniec przywiązany do drzewa. Jest przeszyty strzałami i z bronią u stóp. Święty Michał Archanioł przedstawiony jest jako rycerz w zbroi, z mieczem wzniesionym w prawej ręce, a u jego stóp jest zwyciężony szatan trzymany na łańcuchu. Święty Tobiasz jest przedstawiony z archaniołem Rafałem, który mu towarzyszy. Rafała przedstawia się jako pielgrzyma trzymającego rybę lub butelkę. W Księdze Tobiasza (Stary Testament) archanioł Rafał pojawia się jako człowiek o imieniu żydowskim Azariasz i towarzyszy Tobiaszowi.
Dwa ołtarze boczne z połowy XVII w. Pierwszy przedstawia obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem i św. Antonim. Drugi to obraz św. Benona (patrona zwierząt domowych i rolnictwa). Ten jedenastowieczny święty z Miśni ukazany jest w stroju biskupim z głową wołu u stóp. W kościele znajduje się też obraz św. Józefa (XVIII w.). Ojciec Zbawiciela przedstawiony jest z Dzieciątkiem na ręku. W zwieńczeniu znajduje się obraz św. Jana Nepomucena. Jan przedstawiony jest w czarnej sutannie, białej komży i kanonickiej pelerynce na ramionach. Wpatrzony jest w trzymany w ręce krzyż.
Golińskie sanktuarium posiada także dwustronny obraz „Zdjęcie Chrystusa z Krzyża” (polska szkoła, XVII w.), na którego odwrocie znajduje się scena Zmartwychwstania. Ambona barokowa z rzeźbą Jonasza. Rzeźba Chrystusa Frasobliwego (późnogotycka, XVI w.). W kościele są dwie tabliczki wotywne z XVIII w. Dwie tace barokowe. Po lewej stronie ołtarza głównego (patrząc od wejścia) znajduje się tablica pamiątkowa poświęcona właścicielom Goliny – ś. p. Józefowi i Helenie Moszczeńskim herbu Nałęcz.
Wnętrze sanktuarium:
